Over sociale begeerlijkheid en temperaturen.

Het paasweekend en de daaraan gekoppelde vakantie betekent meteen ook weer de start van het nieuwe seizoen in mijn gemeente Knokke-Heist.

Het blijft echter bitter koud. Ik ben dit verlengde weekend elke dag buiten geweest en wat me meteen opviel was dat er dit jaar op de zeedijk geen show was van de nieuwe lentecollectie. Iedereen – den deze included – droeg zijn/haar dikke winterjas. Een hoofddeksel en zelfs handschoenen. Met temperaturen van 3 tot 5°C en een strakke noordoostenwind lag de gevoelstemperatuur dan ook flink onder het vriespunt. De zon schijnt, dat is toch al iets. Maar we zijn nu begin april. Het mag wel eens gaan veranderen hoor.

Dit is het derde voorjaar dat we in Duinbergen wonen. En ik kan nu bevestigen dat je sociale begeerlijkheid toeneemt met de temperatuur. Van zodra de zon schijnt en de lentetemperaturen aangenamer worden begint de telefoon te rinkelen. Gesprekken beginnen steevast met hoe het gaat, niemand wil nog meedoen aan cliché’s van druk maar ze moeten het toch allemaal eens gezegd hebben via koetjes en kalfjes laat de beller dan weten dat we toch eens moeten afspreken en dan voel ik ze al komen – de volgende vraag: “hoe is het daar, … en het weer”.
Dit jaar laten ook deze telefoontjes langer op zich wachten.
Niet dat we niet graag vrienden om ons heen willen, hoe meer hoe liever. Maar na de stilteperiode van de winter valt het toch wel op. In de kempen stond de achterdeur ook altijd open en was het vaak “een zoete inval”. Dat lijkt nu wat verdwenen, en we vragen ons soms af waarom. De afstand? Dat kan toch geen probleem zijn. Ik doe die afstand elke dag om te gaan werken, remember.

Daarom beste vrienden, familie, collega’s: iedereen is altijd en het ganse jaar door welkom. Ja, sommigen hebben het al ontdekt… hier zijn de winkels zondag geopend, en je kan je kinderen aan de Lippenslaan afzetten met wat centen voor nieuwe kleren en ondertussen kan je bij ons iets te drinken of te eten krijgen. Ook bij de start van het schooljaar en in de winter!!

In elk geval is het seizoen van start. Dat betekent dat de strandbars weer open zijn, dat het weer vol staat met kabientjes. Als het weer wat meezit zullen we daar weer heel wat heerlijke uren in het zonnetje kunnen doorbrengen, gesteund door een drankje en wat drukke gezelligheid. Nu ziet het er weer allemaal veelbelovend en mooi uit. Maar in september ben ik dan weer blij dat de rust wat weerkeert, hoe raar kan een mens toch in elkaar zitten.
Dat ligt waarschijnlijk ook aan de minder aangename kanten, zo was er dit weekend al bijna nergens nog parkeerplaats. Ook niet in de buurt waar ik woon. Voor een bewoner is er niets zo onaangenaam als ’s morgens om 5u30 een stuk te voet te moeten gaan op zoek naar je auto omdat je naar je werk moet. Ik geef toe, in de zomer als de wagen staat, dan staat hij… ik doe dan liefst alles met de fiets (behalve gaan werken natuurlijk), dit weekend zag ik dat echt nog niet zitten. De wind trekt nog hard aan en deed je vingers en benen verstijven.
Het was ook weer bijzonder druk op de wekelijkse markt. Normaal kom ik daar bijzonder graag, zaterdag ben ik met blauwe plekken en een minder goede oogst naar huis teruggekeerd. Ik herinnerde me plots weer dat je vanaf nu bij de vroege vogels moet behoren om op een fatsoenlijke manier aan je wekelijkse portie verse groenten, kaas en andere lekkernijen te geraken en dat ben ik dan ook steevast van plan, ik zal na mijn inkopen wel ergens op een terrasje in de buurt of aan de Lippenslaan in het AntiqueCafe een koffie gaan drinken om naar de passerende mensen te kijken.

Laat ons hopen dat deze lange koude winter de aankondiging is van een heldere, warme zomer met al zijn aangename aspecten.

greets